29 lipca b.r. Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodny z Konstytucją przepis art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (sprawa o sygn. P/49/13) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. Przepis ten wskazuje sposób, w jaki należy ustalić wartość przychodów nieznajdujących pokrycia w źródłach ujawnionych lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. Przed rokiem, w wyroku z 18 lipca 2013 r., Trybunał zakwestionował już konstytucyjność tego samego przepisu w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r.

Przepis został uznany za niekonstytucyjny ze względu na wątpliwości, jakie budzi interpretacja sformułowań w nim zawartych („czynienie wydatków”, „gromadzenie wydatków”, „przychody opodatkowane” i „przychody wolne od opodatkowania”).

Trybunał odroczył termin utraty mocy obowiązującej kwestionowanego przepisu o 18 miesięcy. Oznacza to, że wnioski o wznowienie postępowań podatkowych w sprawach rozstrzygniętych na podstawie tego przepisu będą mogły być składane po upływie wyznaczonego przez Trybunał terminu, a zatem na początku 2016 r. Odnosząc się do możliwości wznowienia postępowań już zakończonych, Trybunał zaznaczył, że sam fakt wznowienia postępowania nie przesądza o uznaniu żądań zawartych w skardze o wznowienie. Każdorazowo potrzebna jest analiza przesłanek, które zadecydowały o stwierdzeniu niekonstytucyjności przepisu, i porównanie ich z okolicznościami konkretnego postępowania